Prva velika studija o vladavini Konstantinovih sinova predstavlja uzbudljivo
uranjanje u istoriju Rimskog carstva u IV veku.
Bili su u senci slave njihovog oca, Konstantina (272–337), prvog hrišćanskog
cara i graditelja Konstantinopolja. Njegova ogromna i veličanstvena figura navela
nas je da zaboravimo postignuća njegove trojice naslednika, Konstantina II, Konstan-
cija II i Konstansa.
Na ovoj velikoj istorijskoj fresci oživljavaju sudbine, često tragične, između
bratoubilačkih ratova i revolucija u palati, ekspedicija protiv Persijanaca i var-
vara i pokrštavanja pograničja carstva, raskola i jeresi, zakonodavnog rada i ekonom-
skih reformi.
Prikazujući likove trojice braće, koji su često bili karikirani u novim Atri-
dima, Pjer Maraval nudi originalno čitanje IV veka, te krvave epohe obeležene inte-
lektualnom i verskom ekspanzijom, koja najavljuje prelazak antike u srednji vek. Ono
pre svega pokazuje kako su Konstancije i, u manjoj meri, Konstans, manje bili oni koji
su okaljali nasleđe svog oca, a više neko ko je bio inspirisan njegovim ponašanjem,
kako bi nastavio njegovo delo.