„Devetstopetnaesta“ je jedno od najvažnijih dela srpske memoarske književnosti, u kojem Branislav Nušić, iz prve ruke, opisuje veliku tragediju srpskog naroda tokom povlačenja preko Albanije u Prvom svetskom ratu.

Za razliku od stranih autora koji su beležili tragediju 1915. godine sa strane, Nušić piše iz ličnog iskustva, proživljavajući patnju svog naroda ne samo kao fizičku, već i kao duboku duševnu bol. Knjiga ne nastoji da obuhvati celokupnu tragediju, već kroz lična svedočanstva, opise događaja i karaktera ljudi u tom vrtlogu stradanja, donosi sliku jednog naroda zatečenog u užasu rata.

Autor beleži odluke srpske vlade, sudbine običnih ljudi, borbu vojnika i civila i trenutke u kojima se ljudska veličina i nemoć suočavaju sa neumoljivom istorijom. Knjiga se završava u Peći, jer, kako Nušić piše, tu završava tragedija naroda, dok odatle počinju pojedinačne tragedije – svaka dovoljna za svoju knjigu.

„Devetstopetnaesta“ je nezaobilazno delo za sve koji žele da razumeju ne samo istorijske događaje, već i unutrašnju bol, patnju i snagu srpskog naroda u jednom od najtežih trenutaka njegove istorije.