Carigradski drum, nekadašnji Rimski put Via militaris, i sadašnji auto-put od Beograda, preko Niša i Sofije do Istanbula, u samom naslovu romana, postaje svojevrstan umetnički znak i simbol, poput Andrićeve ćuprije na Drini. Kao što Andrićeva ćuprija govori o značajnim istorijskim dešavanjimau Bosni u rasponu od četiri veka, mnogim ljudskim naraštajimai međuljudskim odnosima, tako i Carigradski drum govori o društvenim dešavanjima na našim prostorima koji su bitno uticali na pojedinačne sudbine junaka, o „vučjem vremenu“, kako kaže jedan od glavnih likova. Carigradski drum i Sićevačka klisura, sa svojom gorom, pećinama i manastirima, postojbinom i „samrtnom posteljom“ hajduka, jeste epski prostor vešto vođene naracije pouzdanog i obaveštenog sveznajućeg pripovedača u dva paralelna toka: savremenom i istorijskom.
Spoljašnja priča, kao okvir romana, obuhvata 21. vek i govori o razbojništvu na drumu („savremenoj hajdčiji“), i potrazi za zlatom, plastično prikazanom kroz karakterizaciju ljudi sa društvenog dna.